akażenie adenowirusowe typ I Zakażenia adenowirusowe typ I stanowią poważny problem II ptaków młodych. Najczęściej przypadki zachorowań nie są odnotowywane u ptaków starszych niż 6 miesięczne. W specjalistycznym piśmiennictwie powszechnie przyjmuje się, że gołębie starsze niż 12 miesięczne nie chorują na zakażenie adenowirusowe typu 1. Wydaje się, że II1Irsze gołębie nabywają odporności wiekowej podobnie jak to jest w przypadku zakażeń adenowirusami u innych gatunków ptaków. Nie obserwowano również przypadków chorobowych u piskląt w gnieździe. W większości przypadków najbardziej typowym objawem klinicznym jest wodnista biegunka u wszystkich młodych gołębi w stadzie, niekiedy obserwuje się również zwracanie z wola. Śmiertelność nie jest zazwyczaj wyższa niż 10%. Chore ptaki szybko tracą wagę. Jeśli nie dojdzie do powikłań bakteryjnych chore gołębie wracają do zdrowia po około 7 dniach. Choroba pojawia się zazwyczaj w czasie lotów młodych gołębi pocztowych, a więc w miesiącach sierpień-wrzesień, choć może występować w okresie od kwietnia do września. Przyjmuje się, że młode gołębie zakażają się od zainfekowanych osobników w trakcie transportu na loty. Wirus atakuje nabłonek jelit, gdzie usadawia się w jądrach enterocytów (komórek jelitowych), co prowadzi do znacznego uszkodzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego. Z tego też powodu zahamowane jest wchłanianie składników odżywczych. Uszkodzone są również mechanizmy obronne jelit, co bardzo często prowadzi do namnażania się bakterii obecnych w przewodzie pokarmowym, zwłaszcza e- coli. Intensywne namnożenie tej bakterii prowadzi do objawów posocznicy. Chore gołębie wykazują wtedy objawy biegunki, kał jest zielonej barwy, niekiedy pienisty. Stwierdza się postępujące wychudzenie, jak również bardzo silne osłabienie, w końcu dochodzi do zejścia śmiertelnego. Adenowirusy atakują również i inne narządy prowadząc do bardzo charakterystycznych zamian. Dochodzi do specyficznego zapalenia wątroby określanego jako wtrętowe zapalenie wątroby typ 1. Duże ilości wirusa wydalane są z kałem, tak, że w ciągu 4-5 dni dochodzi do zakażenia innych młodych gołębi w stadzie. Gołębie, które przechorowały prz kilka tygodni mają bardzo słabą formę lotową. Ze względu na trwają kilka dni wydalanie wirusa z kałem, nie należy lotować gołębi ze sta podejrzanych o zakażenie adenowirusami. Chorobę obserwowan również u młodych gołębi ozdobnych. Zmiany sekcyjne w przebiegu adenowirozy typ I obejmują jeli cienkie (zapalenie nieżytowe, miejscami nieżytowo-krwotoczne i wątrobę (przekrwienie, niekiedy zmiany zwyrodnieniowe) Najpewniejszą metodą rozpoznania tej jednostki jest histopatologiczn badanie wątroby oraz jelit i stwierdzenie typowych ciałek wtrętowyc w jądrach komórek. W obrazie histologicznym typowa jest obecność dużej liczby dużych wewnątrzjądrowych ciałek wtrętowych w wątrobi i jelitach, natomiast zmiany martwicowe w wątrobie są stosunkowo mało zaznaczone. W diagnozie różnicowej należy uwzględnić: zakażeni adenowirusowe typ II, paramyksowirozę, salmonellozę, hexamitiazę.