GARŁACZ MARCHENERO
Pochodzenie: Rasa wyhodowana ponad 100 lat temu w mieście Marchenero, w Andaluzji (Hiszpania). Pierwotnie hodowany do lotów, obecnie występuje też jako gołąb wystawowy.
Wrażenie ogólne: średnio duży, jednak z wyglądu nieco ociężały. Wypełniony tułów, pozioma postawa, średnio duże gardło, wysklepiony ogon, lekko rozluźnione upierzenie. Prawidłowa ocena gołębia jest jedynie możliwa, gdy stoi on na cokoliku i jest w akcji.
Wzorzec: cechy rasowości.
|
Głowa:
|
Owalnie wydłużona, tylko czoło lekko odbiega od owalu. Gładka.
|
|
Oczy:
|
Barwy czerwonej do pomarańczowej. Przy brązowej barwie upierzenia jaśniejsze, przy białej ciemniejsze.
|
|
Brwi:
|
Delikatne, barwy zgodnej z barwą upierzenia – od jasnej do ciemnej.
|
|
Dziób:
|
Średnio długi, barwy zgodnej z barwą upierzenia – od jasnego do czarnego.
|
|
Szyja:
|
Krótka, gardło średniej wielkości, bez wcięcia w dolnej części na styku z tułowiem i jest mało kuliste.
|
|
Pierś:
|
Szeroka, bardzo krótka.
|
|
Plecy:
|
Szerokie, od barków do ogona poziome. W akcji upierzenie pleców i kupra unosi się charakterystycznie.
|
|
Skrzydła:
|
Szerokie, noszone pod ogonem.
|
|
Ogon:
|
Wysklepiony, pochylony do dołu. W akcji dociśnięty pod siebie, szeroki.
|
|
Nogi:
|
Średniej długości, w luźnym upierzeniu brzucha mało widoczne, nieopierzone skoki i palce.
|
|
Upierzenie:
|
Bardzo luźne, optycznie zwiększające figurę, – co jest dopuszczalne.
|
Rodzaje kolorów:
Jednobarwne – czarne, białe, brązowe, ciemne, dominant czerwony, dominant żółty.
Z pasami – niebieskie, niebiesko-płowe, brązowo-płowe, czerwono-płowe, żółto-płowe.
Grochowe – ciemne, niebieskie, niebiesko-płowe, brązowo-płowe, czerwono-płowe, żółto-płowe.
Tygrysowate – czarne, brązowe.
Szeki – czarne, brązowe, niebieskie, dominant czerwony, dominant żółty, wielokolorowe.
Kolor i rysunek:
Wszystkie kolory nienasycone (pastelowe), ale czyste. Białe lub jaśniejsze plecy przy połączeniu z kuprem dla kolorów grochowych są dopuszczalne.
Tygrysowate są z barwnymi skrzydłami i ogonem.
Szeki z możliwie równomiernie rozłożonym rysunkiem.
Duże błędy:
Mocno „przyduszona” postawa; gruszkowatego kształtu, lub obwieszone wole; w akcji brak typowej formy pleców; płaski ogon; wysokie unoszenie skrzydeł w akcji; wąski tułów; wadliwy kolor lub rysunek.
Uwagi do oceny:
Postawa w akcji wraz z ułożeniem pleców i ogona – kształt gardła – ułożenie skrzydeł w akcji – barwa upierzenia – kolor oczu.
|
|
 |
|
